Hallelu-JaH - alle eer aan JaHUaHUSA flag/GB flag
  

Zikhron Teru‘ah - Gedenkdag van gejuich (1)
Een heel bijzondere dag!

André H. Roosma
4 sept. 2013

Deze avond begon hij (op de avond van 13 sept. in 2015; 2 okt. 2016; 20 sept. 2017; 9 sept. 2018; 29 sept. 2019; 18 sept. 2020; 6 sept. 2021; 25 sept. 2022): de Zikhron Teru‘ah, in het Nederlands vaak Bazui­nen­dag genoemd. In Israël werd met gejuich en het blazen op Shofars (ramshoorns) het begin van een nieuwe tijd aangekondigd: de tijd dat de oogst binnen was en de najaarsfeesten gevierd werden. Zoals God in Leviticus 23: 24 aan Mosheh (Mozes) aangaf:

Spreek tot de nakomelingen van Israël, en zeg: In de zevende maand, op de eerste van de maand, zult u een rustdag hebben, een זִכְרֹון תְּרוּעָה (zikhron teru‘ah), een heilig samenkomen.

Hoe vertalen we hier de samenstelling zikhron teru‘ah ? Het woord zikhron houdt verband met het werk­woord zakhar - met vreugde gedenken, waar ik al eens bij stil­gestaan heb. Van daaruit is te begrijpen dat een zikhron een dag is waarop je met blijdschap iets gedenkt; kortweg: een blijde gedenkdag. Dat het om één dag gaat blijkt ook uit de paralleltekst in Numeri 29: 1, die spreekt over een jom teru‘ah (jom = dag).
Dan het woord תְּרוּעָה - teru‘ah. In het originele schrift1 stond er: tav: kruis-teken raisu: gezicht van opzij wawu: tentharing, pin ‘ajnu: oog ah: figuur met geheven handen en gebogen knieën. Letter­lijk: tav: kruis-teken het (kruis)teken of de voltooiing van raisu: gezicht van opzij Gods wawu: tentharing, pin verbond ‘ajnu: oog zien en ah: figuur met geheven handen en gebogen knieën met vreugde aanbid­den. Deze aanbidding werd luidkeels gedaan, vaak begeleid door het blazen op shofars (voor ere­dienst geheiligde ramshoorns). Vandaar de oude Neder­landse naam voor deze dag: bazuinendag, hoewel het op zich meer gaat over luid gejuich dan over bazuingeschal, zoals de Karaïtische joden terecht benadrukken.2 Vandaar dat ik in de titel van dit artikel spreek over een Gedenkdag van gejuich.

In Psalm 89: 15-17 gebruikt de Psalmist het woord teru‘ah zó:

Welzalig het volk dat de jubelroep (teru‘ah) kent, zij wandelen, JaHUaH, in het licht van Uw aangezicht,
in Uw Naam juichen zij de ganse dag, en door Uw gerechtigheid worden zij verhoogd.
Want U bent de luister van hun sterkte, en door Uw welbehagen zult U onze hoorn verhogen.

Als Israël dat destijds al kon – het (kruis)teken of de voltooiing van Gods verbond zien en met vreugde aan­bidden –, hoeveel te meer als we nu weten hoe Jeshu‘ah (Jezus) aan het kruis Gods verbond op weergaloze wijze voor ons voltooide...

Dat centrale gebeuren uit de wereldgeschiedenis – waar zelfs onze kalender ons aan herinnert – was zeker een aankondiging van een nieuw begin. Het roept ons op tot ommekeer. Ommekeer van eigen gekozen wegen, naar een leven in overgave aan en in afhankelijkheid van deze Redder en God!

Voldoende reden voor een feestelijke rustdag en voor blij gejuich, lijkt me, een dag waarop we ons gezamen­lijk apart zetten voor Hem, in voorbereiding voor en uitziend naar de Grote Verzoendag!

Dit gebeuren culmineert dan over negen dagen in die Grote Verzoendag: Jom Kippur – de feestdag waarop we Gods verzoening vieren, ons in Jeshu‘ah aangeboden. Het lijkt me dat we als christenen nog meer reden dan de joden hebben om deze dag te vieren!

Hallelu JaH !


Noten

1 Meer informatie over het hier bedoelde vroeg-Bijbelse schrift in: André H. Roosma, ‘De geschreven taal van Abraham, Mozes en David – Pictografische wortels en basisnoties in de structuur van het vroeg-Bijbelse schrift.pdf document, Hallelu-JaH! werkdocument, januari 2011.
2 De Karaïeten zijn een stroming binnen het jodendom die alleen de Tanakh (het Eerste Testament) als door God geïnspireerd zien en de Talmuds als filosofieën van mensen. Ze staan daarmee op zeer gespannen voet met het rabbijnse jodendom, dat in de Talmuds ook allerlei Babylonische afgoderij omarmt (vooral de Babylonische Talmud) en er goddelijk gezag aan toekent. Dit maakt dat de Karaïeten veel dichter bij de Bijbel en bij het christendom staan dan de rabbijnse joden. Zie ook de opmerking en verwijzing onderaan deze noten over de visie van de Karaïeten op deze feestadg.

Volgens de traditionele uitleg is תְּרוּעָה - teru‘ah [8643] afgeleid van het werkwoord רוּע - ru‘a [7321] - juichen, roe­pen, uitroepen, geluid voortbrengen (van vreugde, in waardering, bij overwin­ning, in aanbid­ding). Om het even dichtbij te halen: wat je in een voetbalstadion hoort wan­neer een van de partijen een doelpunt scoort is dus een voorbeeld van ru‘a...
Bovenstaande omschrijving van ru‘a is overigens geheel in lijn met de betekenis volgens de oude symbolen: raisu: gezicht van opzij; de hogere Ander (God) wawu: tentharing, pin; verbinden, verbond ‘ajnu: oog; zien, visie – Gods verbond zien; want als je de rijkdom van Gods verbond zag/ziet, dan ga je toch juichen?! De vraag mag dan ook gesteld worden: Waarom horen we een derge­lijk enthousiast geluid zo weinig meer in onze kerken en gemeenten?
Ziet u trouwens de overeenkomst van רוּע - ru‘a met het woord רוּח - ruach [7307] - geest; het woord dat de Bijbel gebruikt voor bijv. de Geest van God? Dat komt overeen met de etymo­logie van ons woord enthousiast, die ver­wijst naar de God van binnen. Het is door Gods Geest dat we zo enthousiast over Hem kunnen zijn (vgl. Mat.16:16-17).

Wat me opvalt is dat in het rabbijns-joodse geloof er veel is dat afleidt van de kern van deze mooie dag. Het begint al met de naam. De naam Zikhron Teru‘ah wordt niet of nauwelijks gebruikt. Een enkele keer wordt gespro­ken van Jom Teru‘ah, maar meestal spreekt men over Rosh HaShanah - het hoofd of begin van het jaar. Hiervoor heb ik in de Torah totaal geen basis kunnen vinden. De leer over Rosh HaShanah komt voornamelijk uit de Mishnah en de Talmud. Het heeft een Babylonische oorsprong. De term Rosh HaShanah komt zelfs in de hele Tanakh maar één keer voor, in Ezechiel 40: 1, maar ook daar niet verbonden met deze feestdag. In de Bijbel begint het jaar in het voorjaar, met de maand Nissan (Exodus 12: 2). Het Bijbelse jaar begint met Gods initiatief dat de basis is van de voorjaarsfeesten. De najaarsfeesten volgen dan later in het jaar uit hetgeen God gege­ven heeft in vervolg op de basis van de voorjaarsfeesten. Het is erg jammer, dat in het rab­bijn­se jodendom dit alles zo verduisterd is geraakt...

Voor de Babylonische (!) en grotendeels occulte achtergrond van Rosh HaShanah, zie ook deze uitleg van de Karaïtische jood Nehemia Gordon: ‘Yom Teruah – How the Day of Shouting Became Rosh Hashanah’ (ook op zijn eigen site).


Reacties

10 okt. 2016

Gerard Wijtsma

Mooi André.
Dit geeft weer een extra dimensie aan Jom Kippoer.
Sjalom,
Gerard
10 okt. 2016

André

Bedankt, Gerard, voor je waarderende reactie!
JaH zegene jullie rijkelijk!

naam: *
e-mail: * (wordt niet openbaar gemaakt)
website: (optioneel)
reactie:
Ik wil graag dat mijn reactie hier wel / niet opgenomen wordt.
* = verplicht veld


Zie ook het vervolg op dt artikel: Zikhron Teru‘ah - Gedenkdag van gejuich (2) – Een feestelijke dag!, 12 sept. 2015.

 
home  home ,  nieuws index  ,  artikelen index

  
bloemdecoratie 

Bedankt voor uw belangstelling!

bloemdecoratie