Hallelu-JaH - alle eer aan JaHUaH
  

Het huwelijksverbond in de Bijbel (7)
- Jozef en Maria

André H. Roosma
23 december 2012

Sommigen van u, lezers, hebben zich wellicht afgevraagd: waarom begint die André Roosma nu in de adventstijd een artikelenserie over het huwelijk? Ik vroeg me dat zelf in eerste instantie ook af. En toch wist ik me ook geleid het te doen. En inmid­dels zie ik wel een aantal lijnen – ook naar die komst van Jezus, Gods eigen Zoon, ruim tweeduizend jaar terug, hier op aarde.
Eén van die lijnen heeft betrekking op Zijn aardse ouders, Jozef en Maria. In deel (4) in deze serie behandelde ik de twee stappen waaruit het huwelijk in de Bijbelse tijd bestond. Van daaruit begrijpen we iets beter wat er bedoeld wordt, waar in onze vertalingen staat dat Maria met Jozef ‘ondertrouwd’ was. De ’e(i)rusin-fase van hun huwelijks­sluiting was gepasseerd. Jozef had Maria en haar ouders de grote vraag gesteld, en zij en haar ouders waren akkoord gegaan. Maria behoorde aan Jozef toe, maar de nissu’in-fase van de huwelijkssluiting was er nog niet. En het was dus nog niet de tijd voor hen om gemeenschap met elkaar te hebben.

En dát is dan het moment waarop God als het ware gewacht heeft. Maria is nog maagd. Als God door Zijn Heilige Geest haar nú bevrucht, is het wonder overduide­lijk: een vrouw die overduidelijk nog maagd is (dit werd in de bruidsnacht bij de nissu’in viering gecheckt) en die toch in verwachting is...
Ook is Maria door haar al zeker gestelde huwelijk (verbond!) verzekerd van een beschermende echtgenoot en van een vader voor Jezus, wanneer Die geboren zal worden.
Dit zo te zien, verhoogt bij mij het ontzag voor God, Die alles zó minutieus uitge­dacht en gepland heeft. Zóveel oog voor de kleinste details... Zoveel begrip voor ons menselijk onbegrip en zelfs voor ons bijna aangeboren wantrouwen...

De geboorte van Jezus Christus gebeurde zó: Terwijl zijn moeder Maria ondertrouwd was met Jozef, bleek zij, voordat zij gingen samenwonen, zwanger te zijn uit de Heilige Geest. Omdat Jozef, haar man, rechtschapen was en haar niet in opspraak wilde brengen [namelijk als bij de eerste huwelijks­nacht zou blijken dat ze geen maagd meer was], was hij van plan in stilte van haar te scheiden. Toen die overweging bij hem opkwam, zie, een engel van JaHUaH verscheen hem in de droom en zei: Jozef, zoon van David, schroom niet Maria, uw vrouw, tot u te nemen, want wat in haar verwekt is, is uit de heilige Geest. Zij zal een zoon baren en gij zult Hem de naam Jezus [Jéshu‘a = Hij zal redden, of Jeshu‘ah = Redding of Jahu-shu‘a = JaHUaH redt!1] geven. Want Hij is het die Zijn volk zal redden van hun zonden. Dit alles is gebeurd, zodat vervuld zou worden wat JaHUaH door de profeet gesproken heeft, toen Hij zei: Zie, de maagd zal zwanger worden en een zoon baren, en men zal Hem de naam Immanuel geven, die betekent: God met ons.2 Toen Jozef uit zijn slaap ontwaakt was, deed hij, zoals de engel van JaHUaH hem bevolen had en hij nam zijn vrouw tot zich [i.e. hij ging ook de tweede, de nissu’in-fase van de huwelijkssluiting met haar in].

Mattit-Jahu (Mattheus) 1: 18-24

Van Jozef vroeg dit wel geloof. Hij ging wel de huwelijksnacht in met een vrouw die al in verwachting was. Maar toch mocht hij daar duidelijk vaststellen dat Maria nog maagd was; dat ze nog nooit met enige man gemeenschap had gehad. God vroeg geloof, maar Hij gaf ook bevestiging. Ik denk dat Jozef zich toch nog wel een beetje verwon­derd zal hebben...
Ik merk dat dit vaak een patroon is in Gods handelen. God zet een eerste stap. Dan vraagt Hij van ons geloof om onze stap te zetten. Doen we dat, dan laat Hij merken dat Hij het echt was Die ons leidde.
Dit is het avontuur van het leven met God.
Maria en Jozef gingen dat avontuur.
Het was soms niet gemakkelijk. Het bracht hen onder andere vlak voor Jezus’ geboor­te in Bethlechem – de plaats waar Jezus geboren moest worden, maar waar het ook erg druk was, zo rond het Bazuinen- en Loofhuttenfeest (de waarschijnlijke tijd van Jezus’ geboorte). In de buurt van Bethlechem weidden een groep Levitische herders hun speciale schapen en lammeren: dieren die bestemd waren voor de offerdienst in het nabijgelegen Jeruzalem. Deze herders zouden niet alleen de gebruikelijke offer­lammeren bezien, maar ook het Grote Pesach-Lam, en Hem eer bewijzen!
Wat betreft dat hun avontuur met God niet altijd gemakkelijk was, kunnen we bij­voorbeeld ook denken aan de vlucht van Maria en Jozef met Jezus naar Egypte, kort na het bezoek van de wijzen of magiërs uit het oosten. Maar ook daarin was God er met Zijn voorzienigheid. Die magiërs hadden Gods verhaal aan Maria en Jozef over­dui­de­lijk bevestigd, én ze hadden hen rijkdommen gegeven waarmee die verre reis te maken was.

Hallelu JaH !


Voetnoten

1 Voor meer achtergronden over de Hebreeuwse Naam van Jezus, zie ‘Zijn Naam is Jezus / Jashu‘ah – over de heerlijke Naam van Gods Zoon’, 27 maart 2012.
2 De verwijzing is naar Jesha‘-Jahu (Jesaja) 7: 14.

Wist u overigens, dat de naam van Maria in deze context zeer veelbetekenend is? In de Griekse grondtekst heet zij ΜΑΡΙΑΜ - Mariam. In de oude Semitische tekens, waarvan ook de Griekse letters afgeleid waren, was dit (van rechts naar links geschreven): mu: water, overvloedraisu: gezicht van opzijjad: arm met open handalp: ossekopmu: water, overvloed. Hier staat: MaR (mu: water, overvloedraisu: gezicht van opzij: de Ander (God)) - Semitisch voor Hoogste of God (of: MAR - mu: water, overvloedalp: ossekopraisu: gezicht van opzij - de overvloed (mu: water, overvloed) van de prominente (alp: ossekop) God (raisu: gezicht van opzij)) gaf (voorzag in; jad: arm met open hand) een moeder (alp: ossekopmu: water, overvloed; ’ém of ’am). Zij belichaamde Gods voorziening in een moeder voor Jezus.
Ze had deze mooie naam enigszins gemeen met Miriam, de oudere zus van Mozes. Ook via haar bemiddeling tegenover de Egyptische prinses voorzag God in een goede moeder voor Mozes (nl. zijn eigen moeder), om hem te voeden en op te voeden tot hij ca. 4 à 5 jaar was.
Naar aanleiding van de latere rebellie van Miriam tegen Mozes (zie Numeri 12) is binnen het Jodendom haar naam en het woord ‘miriam’ in het algemeen later gaan staan voor ‘rebellie’, en hebben ze dit teken van Maria’s naam niet gesnapt.


Reacties

naam: *
e-mail: * (wordt niet openbaar gemaakt)
website: (optioneel)
reactie:
Ik wil graag dat mijn reactie hier wel / niet opgenomen wordt.
* = verplicht veld


Hiervoor gepubliceerde artikelen in deze serie Het huwelijksverbond in de Bijbel zijn:
 (1) – Het begin (1 dec. 2012);
 (2) – Afbeelding van de relatie tussen God en Zijn volk (5 dec. 2012);
 (3) – Hoe God Zijn Bruid voor Zich wint (10 dec. 2012);
 (4) – De oude Bijbelse huwelijkssluiting in twee stappen (13 dec. 2012);
 (5) – Gods verbondssluiting met Israël (15 dec. 2012);
 (6) – Het nieuwe verbond als hartsrelatie (18 dec. 2012).

De volgende artikelen in deze serie zijn:
 (8) – Jezus komt juist in onze nacht (28 dec. 2012);
 (9) – Het Sinaï-Verbond als schets van het Verbond in Christus (3 jan. 2013);
(10) – Gods intense liefde voor Zijn Bruid, en haar reactie van ontrouw (7 jan. 2013);
(11) – Gods doel met de mens (19 jan. 2013);
(12) – een tweetal Bijbelgedeelten in perspectief (3 feb. 2013).

 
home  home ,  nieuws index ,  artikelen index

  
bloemdecoratie 

Bedankt voor uw belangstelling!

bloemdecoratie