Hallelu-JaH - alle eer aan JaHUaH
  

Het huwelijksverbond in de Bijbel (5)
- Gods verbondssluiting met Israël

André H. Roosma
15 december 2012

Na een bespreking van de twee stappen van de huwelijkssluiting in de oude Bijbelse tijd, hier iets over de manier waarop Gods verbond met Israël tot stand kwam. We zullen zien dat dit bijzonder illustratief en actueel is.

In Exodus 1 en 3 lezen we over hoe het begon. Het volk Israël was in Egypte terecht gekomen, deels als gevolg van disfunctionaliteit binnen het gezin van Jaqobh (Israël), deels als gevolg van hongersnood. Ik heb dit verblijf in Egypte wel eens beschreven gezien als een eerste ballingschap als gevolg van ongehoorzaamheid. God zegende het volk enorm. De Egyptenaren werden bang en gingen Israël onderdrukken. In hun nood riepen ze tot God.
God liet een man geboren worden met de veelzeggende naam Mosheh (Mozes), dat is: hij die uitgetrokken wordt, of: die doet uittrekken. Tegen het bevel van de wrede en schijnbaar almachtige Egyptische Farao in overleefde hij zijn baby-tijd en kreeg zelfs de best denkbare leidersopleiding van veertig jaar aan het Egyptische hof. Maar in drift nam hij het heft in eigen hand, vermoordde een Egyptenaar en moest vluch­ten. Als schaapherder in Midian kreeg Mosheh toen nog een opleiding van veertig jaar in zachtmoedigheid.
Toen riep God hem. Weer was het God Die het initiatief nam. Van Mosheh hoefde het niet zo nodig meer. Maar God overreedde hem. Omdat God beloofde mét hem te gaan én ook nog zijn broer Aharon met hem te laten gaan, ging Mosheh naar de lei­ders van Israël en naar de machtige Farao. Deze wilde niet meewerken. Er was gees­telijke tegenstand door alle afgoderij van Egypte. Maar één voor één zette JaHUaH, de God van Israël, alle Egyptische afgoden te kijk. De hele wereld hoorde er uitein­delijk van. Toen de Israëlieten uiteindelijk uit Egypte vertrokken, kregen ze van hun Egyptische buren nog handenvol goud en zilver en andere kostbaarheden mee ook.
Vlak daarvoor was er wel iets heel belangrijks gebeurd. Elk gezin had vier dagen een lam in huis genomen, gekeken of het helemaal gaaf was, en het toen op een speciale dag geslacht en bloed daarvan aan de deurpost van hun huis gesmeerd. Het was een Pesach-lam, dat wil zeggen: een offer waardoor God hen toegang gaf tot het leven. En elk gezin had ook die dag alle zuurdesem (een soort gist; beeld van de zonde) uit hun huis verwijderd en de eerste week van hun tocht alleen brood gegeten van plat deeg.

We zien hierin iets wat lijkt op de eerste stap van de man die op zoek is naar een bruid. God kocht Zijn Volk vrij – vrij van de verdrukker en vrij van de afgoderij en de zonde. En Hij gaf haar de belofte van een nieuw leven met Hem in een land, over­vloeiende van melk en honing, dat wil zeggen: een plek waar het goed toeven zou zijn. Als onderpand en voorproefje gaf Hij haar veel Egyptische schatten.
We zien ook een voorafschaduwing van wat Jezus deed. Als lam was Hij vier dagen voor Pesach Jeruzalem in gekomen, tegelijk met al die rituele Pesach-lammeren. Ook Hij was geïnspecteerd. Zelfs de hoogste Romeinse autoriteiten hadden Hem rein bevonden. En Zijn bloed was aan die grote paal gesmeerd, die paal die bij de toegang stond naar het nieuwe leven met God. Ieder die via het avondmaal deel wilde hebben aan Zijn vlees en bloed, ontving die toegang tot het nieuwe leven met God. Daar was geen greintje eigen verdienste bij, dat was puur de genade van God.

Allen die zó met God onderweg gingen, gingen vervolgens door de Rode Zee. God leidde hen er droog doorheen, maar het leger van de Egyptenaren (dat hen achter­volgde) verloor in dat water het leven. Weer was het God Die in Zijn grote barmhar­tigheid het leven gaf en de zonde afwies van degenen die Hem wilden volgen en Zijn zoenmiddel aanvaard hadden, maar de zonde toerekende aan wie Hem bleven weer­staan.
Dit correspondeerde heel mooi met het waterbad dat de bruid nam alvorens het huwelijk werd bezegeld, en het correspondeert ook met het waterbad van de doop dat de gelovigen, die Jezus willen volgen, ondergaan.

Na de Rode Zee kwam de verbondssluiting bij de Sinaï. Let wel op de volgorde. Eerst was er de verzoening waarbij het bloed van het Pesach-lam vloeide. Daarna de door­tocht door het diepe water van de Rode Zee. Die beide waren Gods voorziening, Gods weg naar de vrijheid, naar het Leven. Van de mensen vroeg God geloof. Geloof dat de doodsengel zou komen en inderdaad voorbij zou gaan aan ieder huis dat het bloed aan de deurpost had. En geloof dat die muur van water niet ineens over hen heen zou komen, wanneer ze midden in de Rode Zee waren. Al wie God op Zijn Woord vertrouwde, kwam er door.
En pas daarna kwam de verbondssluiting. Hierbij gaf God aan hoe Hij Israël tot een God wilde zijn en wat Hij van Israël verwachtte in reactie op Zijn gerechtigheid, barmhartigheid en trouw.
Nu was de eerste fase van de huwelijkssluiting compleet. Nu kon de Bruid opgaan naar het beloofde land en zich voorbereiden op het leven daar, samen met haar Bruidegom. En Hij, de Bruidegom, ging haar voor en ging met haar mee. Zelfs toen ze ondertussen nog met andere goden flirtte of mopperde over het eten of drinken, in plaats van Hem te vertrouwen Die al zo onnoemelijk veel voor haar gedaan had en haar zó enorm tot zegen was geweest. Zelfs tóén ging Hij in barmhartigheid met hen door, al maakte het hun voorbereidingstocht uiteindelijk wel veertig jaar langer...

Dit is ook waar wij ons bevinden. Onderweg. Weggeleid uit onze oude staat van sla­vernij ten opzichte van de zonde. Op weg naar het beloofde land. En het mooie is: ook ons gaat de Bruidegom vóór; ook tegen ons zegt Hij: „Ik ben met u!”, op heel de weg.

Veel christenen hebben helaas van de Farizeeën begrepen dat de Torah die bij de Sinaï gegeven werd een wet was/is die door ons mensen gehouden zou moeten wor­den om bij God te komen. Het bovenstaande laat zien dat dit totaal niet het geval was of is. Toen de Torah gegeven werd, was Israël al in genade door God als Zijn volk aangenomen en aanvaard en had God al afgerekend met alle zonden en machten van afgoderij en slavernij die hen gevangen hielden. De Torah is Gods verzameling van aanwijzingen om op een goede manier met elkaar en met God samen te leven als volk van God. Zie het als huisregels binnen Gods gezin, om het samen leven plezie­riger te maken.
Er zijn onderdelen die door Jezus een vollere invulling gekregen hebben, zoals de zonde- en verzoen-offers. Jezus heeft, als het ultieme Pesach-Lam, het grote offer eens en voor altijd gebracht. Het meeste van wat de Torah onderwijst is nog steeds een goede aanwijzing voor gezond samen leven. Veel landen hebben gelukkig in hun grondwetten gekeken naar deze aanwijzingen van God. In die landen is het prettiger wonen dan in de landen die dat niet deden. Iets dergelijks geldt voor kerken, gemeenten en andere christelijke gemeenschappen.

Hallelu JaH !


 Voorblad van: The Divine Romance
Om verder te lezen

Gene Edwards, The Divine Romance, Tyndale House Publ., USA, 1993; ISBN: 0842310924.
In dit boek beschrijft Edwards de wereldgeschiedenis als een soort kosmische roman rond Gods toewerken naar de grote Bruiloft van Het Lam, door heel de Bijbel heen. Bijzonder inspirerend om eens zó de Bijbel te lezen en zó naar de wereldgeschiedenis te kijken!


Reacties

naam: *
e-mail: * (wordt niet openbaar gemaakt)
website: (optioneel)
reactie:
Ik wil graag dat mijn reactie hier wel / niet opgenomen wordt.
* = verplicht veld


Hiervoor gepubliceerde artikelen in deze serie: Het huwelijksverbond in de Bijbel
 (1) – Het begin (1 dec. 2012);
 (2) – Afbeelding van de relatie tussen God en Zijn volk (5 dec. 2012);
 (3) – Hoe God Zijn Bruid voor Zich wint (10 dec. 2012);
 (4) – De oude Bijbelse huwelijkssluiting in twee stappen (13 dec. 2012).

De volgende artikelen in deze serie zijn:
 (6) – Het nieuwe verbond als hartsrelatie (18 dec. 2012);
 (7) – Jozef en Maria (23 dec. 2012);
 (8) – Jezus komt juist in onze nacht (28 dec. 2012);
 (9) – Het Sinaï-Verbond als schets van het Verbond in Christus (3 jan. 2013);
(10) – Gods intense liefde voor Zijn Bruid, en haar reactie van ontrouw (7 jan. 2013);
(11) – Gods doel met de mens (19 jan. 2013);
(12) – een tweetal Bijbelgedeelten in perspectief (3 feb. 2013).

 
home  home ,  nieuws index  ,  artikelen index

  
bloemdecoratie 

Bedankt voor uw belangstelling!

bloemdecoratie