Psalm 119 –
Een prachtig loflied op, en leerdicht over, de Torah
– verzen waarin ’imrah (spreken, woord) voorkomt

André H. Roosma
18 mei 2013

In de inleiding op deze studie-serie over Psalm 119 besprak ik een aantal kernwoorden. Hier wil ik laten zien hoe een van deze woorden in de Psalm voorkomt, namelijk het Hebreeuwse woord ’imrah, vaak vertaald met: spreken, of woord. Daarom hieronder de tekst van die verzen van deze Psalm, waarin een vorm van dit woord voorkomt. De hier vooral veel voorkomende vorm אִמְרָתְךָ - ’imrātekhā (spreek uit: iemraatchaa) is vaak vertaald met: Uw woord, of met: wat U gezegd hebt. Andere vertalingen spreken soms wat vrijer bijvoorbeeld ook van Uw toezeggingen of Uw beloften.

Hieronder weer rechts het Hebreeuwse origineel en links daarnaast mijn Nederlandse vertaling. In de vertaling heb ik woorden die voor de leesbaarheid toegevoegd zijn, in grijs en iets kleiner gezet [en toelichtingen tussen haken].

11	In mijn hart heb ik Uw woord geborgen, opdat ik tegen U niet zondig.	בְּלִבִּי צָפַנְתִּי אִמְרָתֶךָ לְמַעַן לֹא אֶֽחֱטָא־לָֽךְ׃
38	Bevestig wat U gezegd hebt aan Uw knecht, die Uw vreze is toegedaan.	הָקֵם לְעַבְדְּךָ אִמְרָתֶךָ אֲשֶׁר לְיִרְאָתֶֽךָ׃
41	En laat Uw goedertierenheid over mij komen, JaHUaH! Uw heil [Hebreeuws: Teshu‘ah], overeenkomstig wat U gezegd hebt;	וִֽיבֹאֻנִי חֲסָדֶךָ יְהוָה תְּשֽׁוּעָתְךָ כְּאִמְרָתֶֽךָ׃
50	Dit is mijn troost in mijn ellende, want Uw woord [of: wat U gezegd hebt] heeft mij levend gemaakt.	זֹאת נֶחָמָתִי בְעָנְיִי כִּי אִמְרָתְךָ חִיָּֽתְנִי׃
58	Gesmeekt heb ik Uw aangezicht met heel mijn hart, wees mij genadig overeenkomstig wat U gezegd hebt.	חִלִּיתִי פָנֶיךָ בְכָל־לֵב חָנֵּנִי כְּאִמְרָתֶֽךָ׃
67	Voordat ik me wendde [of: Voordat ik verdrukt werd], dwaalde ik zelf, maar nu heb ik in acht genomen wat U gezegd hebt.	טֶרֶם אֶעֱנֶה אֲנִי שֹׁגֵג וְעַתָּה אִמְרָתְךָ שָׁמָֽרְתִּי׃
76	Laat toch Uw goedertierenheid er zijn om mij te troosten, naar Uw woord gesproken tot Uw knecht.	יְהִי־נָא חַסְדְּךָ לְנַחֲמֵנִי כְּאִמְרָתְךָ לְעַבְדֶּֽךָ׃
82	Volgeschoten zijn mijn ogen door Uw woord, terwijl ik zei: Wanneer zult U mij vertroosten?	כָּלוּ עֵינַי לְאִמְרָתֶךָ לֵאמֹר מָתַי תְּֽנַחֲמֵֽנִי׃
103	Hoe aangenaaam voor mijn smaakpapillen zijn Uw woorden geweest, meer dan honing voor mijn mond!	מַה־נִּמְלְצוּ לְחִכִּי אִמְרָתֶךָ מִדְּבַשׁ לְפִֽי׃
116	Ondersteun mij naar Uw woord [of: naar wat U gezegd hebt], opdat [eigenlijk: en] ik zal leven; en laat mij niet beschaamd worden in mijn hoop.	סָמְכֵנִי כְאִמְרָתְךָ וְאֶחְיֶה וְאַל־תְּבִישֵׁנִי מִשִּׂבְרִי׃
123	Mijn ogen zijn volgeschoten van verlangen naar Uw heil [Hebreeuws: li- Jeshu‘a-tekha], en naar het woord [of: de toezegging] van Uw gerechtigheid.	עֵינַי כָּלוּ לִישׁוּעָתֶךָ וּלְאִמְרַת צִדְקֶךָ׃
133	Laat mijn voetstappen vaststaan in Uw woord [of: in Uw spreken], en laat geheel geen ongerechtigheid in mij heersen.	פְּעָמַי הָכֵן בְּאִמְרָתֶךָ וְאַל־תַּשְׁלֶט־בִּי כָל־אָוֶן׃
140	Gelouterd in overvloed is Uw woord [of: Uw spreken], en Uw knecht heeft het lief.	צְרוּפָ֖ה אִמְרָתְךָ֥ מְאֹ֗ד וְֽעַבְדְּךָ֥ אֲהֵבָֽהּ׃
148	Geanticipeerd hebben mijn ogen op de nachtwaken, om te overdenken wat U gezegd hebt [of: Uw woord].	קִדְּמ֣וּ עֵ֭ינַי אַשְׁמֻר֑וֹת לָ֝שִׂ֗יחַ בְּאִמְרָתֶֽךָ׃
154	Voer mijn rechtszaak, en los [of: verlos] mij, naar wat U gezegd hebt doe mij leven [of: maak mij levend].	רִיבָ֣ה רִ֭יבִי וּגְאָלֵ֑נִי לְאִמְרָתְךָ֥ חַיֵּֽנִי׃
158	Gezien heb ik degenen die bedrieglijk handelen, en weerzin vervult mij, dat zij Uw woord niet in acht namen.	רָאִ֣יתִי בֹ֭גְדִים וָֽאֶתְקוֹטָ֑טָה אֲשֶׁ֥ר אִ֝מְרָתְךָ֗ לֹ֣א שָׁמָֽרוּ׃
162	Ik jubel van vreugde over wat U zegt, als de vinder van een grote buit.	שָׂשׂ אָנֹכִי עַל־אִמְרָתֶךָ כְּמוֹצֵא שָׁלָל רָב׃
170	Laat komen mijn smeken voor Uw aangezicht; overeenkomstig wat U gezegd hebt, red mij.	תָּבוֹא תְּחִנָּתִי לְפָנֶיךָ כְּאִמְרָתְךָ הַצִּילֵנִי׃
172	Beantwoorden zal mijn tong Uw spreken, want heel Uw instellingen zijn rechtvaardig.	תַּעַן לְשׁוֹנִי אִמְרָתֶךָ כִּי כָל־מִצְוֺתֶיךָ צֶּדֶק׃

Psalm 119: 11, 38, 41, 50, 58, 67, 76, 82, 103, 116,
123, 133, 140, 148, 154, 158, 162, 170, 172

Als ik naar deze verzen kijk, vallen me enkele dingen op.
Het valt me op dat de psalmist vaak zijn gebed afstemt op wat God gezegd heeft. Vooral wat God gezegd heeft over Zijn genade gebruikt hij in zijn gebed. Hij weet dat Gods woorden hem leven hebben gegeven en zullen geven. Aan Gods belofte van heil en redding houdt hij zich stevig vast.

Wat God gezegd heeft, ontroert hem en ook geniet hij van wat God gezegd heeft. Hij jubelt over Gods spreken en overdenkt Gods woorden. Hij heeft ze lief, en verlangt er intens naar om nog meer van God te horen. En hij wil erop reageren.

Er is dus sprake van een enthousiaste interactie, die in de loop van de Psalm nog aan intensiteit wint (de frequentie van dit woord ’imrah neemt naar het eind van de Psalm toe). Kent u dat?

Hallelu-JaH!

Noten

Wat betreft de hier gehanteerde vertaling, zie: ‘Psalm 119 – Een prachtig loflied op, en leerdicht over, de Torah – inleiding en uitleg van enkele kernwoorden’.