Hallelu-JaH - alle eer aan JaHUaH
  

Vieren & Verbinden
Een centraal Bijbels thema

André H. Roosma
14 september 2014

Vandaag vierde de PKN – de Protestantse Kerk in Nederland – haar tienjarig bestaan. Dat gebeurde feestelijk in een mooi nieuw kerkgebouw in Nijkerk, met diverse bekende mensen. Ook koning Willem-Alexander en koningin Maxima waren erbij.

De voorbereidingscommissie had een mooi thema gekozen: Vieren & Verbinden. In de feestelijke samenkomst werden twee Bijbel-gedeelten gelezen: Prediker 4: 9-12 en Johannes 15: 1-8 (uit de NBV). Beide gingen vooral over het aspect van het verbinden. Het tweede gedeelte spreekt me al tijden erg aan. Toevallig had ik er zelf vier weken terug ook over gesproken, onder de titel: ‘Leven uit de Wijnstok’. De Bijbel-tekst geef ik hier even weer in mijn eigen vertaling en ik neem ook vers 9 erbij mee:

1 „Ik ben de ware Wijnstok en Mijn Vader is de Landman. 2 Elke rank aan Mij, die geen vrucht draagt, neemt Hij weg, en elke die wél vrucht draagt, snoeit Hij, opdat zij meer vrucht zal dragen. 3 Jullie zijn nu rein om het woord, dat Ik tot jullie gesproken heb; blijf in Mij, net als Ik in jullie. 4 Evenals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf, als zij niet aan de wijnstok blijft, zo ook jullie niet, indien jullie niet in Mij blijven. 5 Ik ben de wijnstok, jullie zijn de ranken. Wie in Mij blijft, net als Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunnen jullie niets doen. 6 Wie in Mij niet blijft, is buitengeworpen als de rank en is verdord, en men verzamelt ze en werpt ze in het vuur en zij worden verbrand. 7 Indien jullie in Mij blijven en Mijn woorden in jullie blijven, vraag wat jullie maar willen, en het zal jullie geworden. 8 Hierin is Mijn Vader verheerlijkt, dat jullie veel vrucht dragen en jullie zullen Mijn discipelen zijn. 9 Net als de Vader Mij heeft liefgehad, heb ook Ik jullie liefgehad; blijf in Mijn Liefde.”

Johannes 15: 1-9

Dit gedeelte is onderdeel van een intiem gesprek van Jeshu‘a met Zijn twaalf volgelingen, de dag voordat Hij op valse gronden aan een kruis werd gespijkerd. Jeshu‘a vergelijkt Zich hier met een wijnstok. Hier rechts ziet u er een. Die wijnstok geeft het leven door aan de wijn­ranken. Door de levenssappen die zij zo ontvangen, kunnen ze leven, floreren en rijkelijk vrucht voort­brengen. Een heerlijke, zoete vrucht waar mensen enorm van kunnen genieten, en waar ze wijn van kunnen maken, wijn die vaak helpt bij het vrolijk vieren.
Maar zonder die dagelijkse, ja voort­du­rende verbin­ding met de wijnstok zijn die ranken ten dode opgeschreven. Dan is er geen bloei en geen vrucht. Hoe hard ze het ook zouden proberen... Dan rest hen een einde in het vuur.

Dat is een heftige vergelijking. Zijn we werkelijk zó afhankelijk van Jezus / Jehoshu‘a, dat we zonder Hem niets kunnen...? Hebben we het wérkelijk nodig om zo voort­du­rend met Hem verbonden te zijn en van Hem te ontvangen...?

Ja, dáár gaat het hier over!

Velen gaat dat te ver. Ze willen liever zelf de boel in de hand houden. Dat sluit aan bij m’n vorige artikel hier, ‘We willen weten – De drang om alles in onze handen te hebben, versus kinderlijk vertrouwen in een goede God’.

Ik merk dat we allemaal wel eens ons hart afsluiten. We trekken ons terug op ons­zelf. We worden onbereikbaar – zelfs voor Jezus en het leven dat Hij ons in Zijn onmetelijke liefde aanbiedt. Dat is niet altijd het gevolg van zonde, hoewel zonde of trots ons zeker van God kunnen vervreemden en de rijke sapstroom van leven van Hem naar ons kan blokkeren. Soms is het eenvoudig een reactie op teleurstelling. Er is iets gebeurd wat inging tegen onze hoop of verwachting, en in reactie daarop sluiten we het deurtje van ons hart. Niemand komt er meer in – zelfs Jeshu‘a niet. En daar zitten we dan in onze zelfgebouwde vesting, te verpieteren... Ook schaamte – terechte schaamte of onterechte – kan ons ertoe brengen onszelf af te sluiten... Eigenlijk komt het erop neer dat wanneer andere dingen in onze beleving groter worden dan God en Zijn liefde en leven, we gemakkelijk ons van de Wijnstok af­slui­ten.

Daarom is dat antwoord van Petrus zo belangrijk, dat hij gaf op de vraag of ook hij zich niet van Jeshu‘a wilde afkeren. Zijn antwoord was: „Nee, want Ú hebt woor­den van eeuwig leven!” (Joh. 6: 68) Wanneer we ons de grootheid en goedheid van Jeshu‘a realiseren, en zien wat Hij ons in Zijn onmetelijke liefde aanbiedt, willen we niet anders dan met Hem verbonden zijn en genieten van die levensstroom...

En dat is dus het punt van het vieren. Net als Isra’el hebben we het nodig om regel­matig en met vreugde te gedenken Wie God voor ons is – JaHUaH,1 onze hemelse Vader, én Jeshu‘a, onze Redder – en wat Hij ons al geschonken heeft en nog dage­lijks wil geven: vol Léven ! (vergelijk bijv. ook Ef. 1: 3; 1 Kor. 2: 2) Er is niemand, maar dan ook helemaal niemand, in hemel of op aarde, zoals Hij! Bij Hem is er Léven !

In ons met vreugde gedenken en vieren Wie God voor ons is en waat Hij ons geeft, komt de Heilige Geest ons graag te hulp. Wist u, dat het woord enthousiast is afgeleid van het in God zijn? Door Zijn Geest wakkert God graag dat vuurtje van vreugde aan, bijvoorbeeld wanneer we met elkaar delen wat God in ons leven doet en gedaan heeft, of wat we met Hem beleefd hebben. Ook helpt Hij ons door Zijn Geest in ons om oplossingen te vinden voor de problemen die we tegenkwamen – bijvoorbeeld de zonde, teleurstellingen of schaamte waarover ik het zo-even had.

 
Niet zo...
Daarvoor hebben we het nodig, om ons koude hart echt te laten verwarmen door de grote liefde van Jeshu‘a, is mijn ervaring. Het is daarvoor niet genoeg, dat we als het ware bij mooi weer binnen blijven zitten en naar buiten kijkend zeggen: „ja, het is mooi weer buiten!” Dat is de reden dat ik vers 9 van Johannes 15 hierboven er ook bij opnam, waar het gaat over in Zijn liefde blijven.
... maar zó:
 
Ik heb ervaren dat God niets liever wil dan dat we ons ten volle door Zijn warmte laten beschij­nen. Net zo lang tot alle kou uit ons hart is verdreven. Soms moeten we daar echt de tijd voor nemen. Even al het andere opzij, en stilstaan bij Wie en hoe goed Hij is. Het laten doordringen tot ons hart – tot in elke vezel. Zijn zachte stem van liefde in ons hart leren verstaan. Die stem waar­mee Hij teder en toch zo krachtig zegt: „Ik houd van jou!” Ons erin koesteren. Elke dag opnieuw! Zo groeit ons vertrouwen en zo groeit de verbondenheid met Hem.

Dat geeft nog een verdieping aan Lied 416, dat vanmiddag tegen het einde van de PKN jubileum-viering in Nijkerk werd gezongen:

Ga met God en Hij zal met je zijn,
jou nabij op al je wegen
met Zijn raad en troost en zegen.
Ga met God en Hij zal met je zijn.
Ga met God en Hij zal met je zijn:
in Zijn liefde je bewaren,
in de dood je leven sparen.
Ga met God en Hij zal met je zijn.

Het ‘Ga met God’ wordt dan werkelijk een met hart en ziel – vieren en verbinden, zoals het jaarthema van de PKN aangeeft.
Op die manier raken we steeds hechter in vreugde en vertrouwen verbonden met de Wijnstok. De verbondenheid vierend. De verbonden­heid met Hem, en daardoor ook die met onszelf en onze medemens. Ja, want ook die laatste twee zullen dan niet uitblijven. Hij zorgt immers voor de groei, de bloei en het vrucht dragen! Dan blijven we vieren en verbinden, met hart en ziel !

Hallelu JaH !


Noten

1 Deze glorierijke Naam van God staat voor Zijn aanwezig-zijn. Deze heerlijke Naam ver­vang ik niet eigenmachtig door HEER of iets dergelijks, maar geef ik hier zo goed mogelijk weer vanuit het oudste Hebreeuwse origineel. Voor meer achter­grond informatie zie:
André H. Roosma, ‘De wonderbare en liefelijke Naam van de God Die er was, Die er is, en Die er zijn zal.pdf document, Accede!/Hallelu-JaH! studie (ca. 90 p.), juli 2009.

Reacties

naam: *
e-mail: * (wordt niet openbaar gemaakt)
website: (optioneel)
reactie:
Ik wil graag dat mijn reactie hier wel / niet opgenomen wordt.
* = verplicht veld


Het vorige artikel: ‘We willen weten – De drang om alles in onze handen te hebben, versus kinderlijk vertrouwen in een goede God

 
home  home ,  nieuws index  ,  artikelen index

  
bloemdecoratie 

Bedankt voor uw belangstelling!

bloemdecoratie