Dieren-offers
– definitief niet meer relevant voor joden en christenen?

André H. Roosma
23 maart 2015

Veel joodse en Messiaanse gemeenten hanteren een vast Bijbel-leesrooster. Deze week staat op dat rooster de parashah וַ·יִּקְרָא - Va-jiqra’ - “En Hij (JaHUaH) riep”. Dat is de lange passage van Leviticus 1: 1 t/m 6: 7 over de offer-dienst, zo God die destijds in Isra’el instelde.

Zelf kwam ik deze week ook een tekst tegen over een toekomst waarin in de (derde?) tempel in Jeruzalem weer massaal schapen, geiten en rammen geofferd zullen worden:

Alle schapen en geiten van Qedar worden voor jou bijeengedreven, Nebajots rammen staan je ter be­schikking; ze zijn weer welkom als offer op Mijn altaar. Mijn tempel zal Ik in alle luister her­stel­len.

Jesha’-jahu (Jesaja) 60: 7 (vert. grotendeels volgens de NBV);
vgl. Jes. 56: 7; Hag. 2: 7-9

Dit is een bijzonder interessant en intrigerend vers! In heel dit hoofdstuk gaat het over een toekomstige tijd waarin God Jerushalem - de aangespro­kene - totaal ver­nieuwt. Het vers voor het hierboven geci­teer­de spreekt ervan hoe dan van heinde en verre snelle kamelen lof en eer en reuk­werk (!) zullen aandragen voor JaHUaH, de God van Isra’el. Dit vers spreekt over schapen en geiten, je kunt ook vertalen: kleinvee, van Qedar. Qedar is een nakomeling van Ishma’el en staat ook voor donker. Donker gekleurd klein­vee was vaak meer gehard en dus kostbaarder dan lichtgekleurd. Maar de parallel met de rammen van Nebajot, ook een zoon van Ishma’el, doet vermoeden dat hier be­doeld is: het kleinvee: de schapen, geiten en rammen van de Arabische volken. God zegt dat ze in die tijd welkom zijn op Zijn altaar in Zijn tempel. En dat Hijzelf die tempel in alle luister zal herstellen. Het zal dus niet zo zijn als bij de tweede tempel, waarbij de oude mensen die de eerste gekend had­den, huilden omdat die tweede zo klein en armoedig was in vergelijking met de eerste (Ezra 3:12; Haggai 2:4)...

Ja, in die tijd, in de toekomst, zal God Zijn tempel dus in volle luister herstellen, en zullen die Arabische schapen, geiten en rammen Hem daar aangenaam zijn op Zijn altaar.

Ik vind dit een intrigerende tekst, omdat zowel joden als christenen de offerdienst totaal afgeschaft hebben. Joden zeggen dat ze de offerdienst wel af moesten schaffen omdat de tempel er niet meer is. Christenen zeggen dat de offer­dienst totaal afgeschaft kon worden omdat Jezus Christus het ultieme Offer, name­lijk Zichzelf, gebracht heeft, waardoor geen enkel ander offer meer van toepassing is.

En dan staat hier, dat er een tijd komt dat enorme massa’s Arabische schapen, gei­ten en rammen in Jeruzalem geofferd zullen worden en dat dat God nog welgevallig zal zijn, ook...

Blijkbaar hebben we iets in die offerdienst totaal niet begrepen...

Wat?

Ik ben eens op zoek gegaan.

Dat de joden niet meer kunnen offeren omdat de tempel er niet meer is, vind ik een flauwe smoes, want voordat Salomo de eerste tempel bouwde, werden er ook al vele, vele eeuwen offers aan JaHUaH gebracht. En de Bijbel is er duidelijk over, dat voor vergeving een offer absoluut nodig is (Leviticus 17:11, Hebreeën 9:22). Dus: zonder offers neem je Gods geboden beslist niet serieus en wordt in feite de hele Torah verkracht!

Bij de totale afschaffing van de offerdienst binnen het christendom, is vooral geke­ken naar de verzoening die Jezus in het grote Offer op Golgotha heeft gebracht. Maar de offerdienst zoals God die in Isra’el instelde, had veel meer functies dan alleen de verzoening met God.

Er waren ten eerste meer soorten offers dan de offers bedoeld om verzoe­ning te doen over zonden. Er waren bijvoorbeeld ook vrede-, wijdings- en gelofte-offers.

Ten tweede waren de offers in feite ook gelegenheden om uitgebreid, vrij luxe en feeste­lijk met elkaar te eten en de priesters en armen te laten delen in de zegen waarmee God je gezegend had.

Ten derde was het voornamelijk het vet van de ingewanden dat in rook opging. Dat vet was op zich lekker (elke kok zal weten te beamen dat toevoeging van wat vet, boter of slagroom veel gerech­ten lekkerder maakt), en een speciaal teken van Gods zorg en zegen,¹ maar in grote hoeveelheden niet ge­zond voor ons mensen. Door dat vet aan God te offeren, erkenden de mensen dat het God was Die hen zo gezegend had.

Dat – en wellicht nog veel meer – hebben we dus allemaal maar aan de kant gezet...

Maar is het feit dat Jezus ons met God verzoend heeft een reden om bijvoorbeeld geen gelofte-offers meer te brengen? In Handelingen 21: 26 kunnen we al lezen dat dat in de eerste gemeente in Jerushalem niet zo was!
Is het feit dat Jezus ons met God verzoend heeft een reden om priesters en armen te verwaarlozen of niet te laten delen in onze feestmaaltijden?
Is het feit dat Jezus ons met God verzoend heeft een reden om ons het vet van de dieren zelf toe te eigenen (en daarmee onze gezondheid in de waagschaal te stellen)?

Gelukkig zoekt God vaak weer op wat voorbij gegaan is (Prediker 3: 15)...

Hallelu JaH !

Noten

Reacties

Robert Gor

Sorry,maar ik ben niet zo gecharmeerd van die dierenoffers. Gelukkig zegt het nieuwe testament dat Jezus is gekomen als het volmaakte offer voor onze zonden. En dat is Hij ook geweest voor iedereen die voor Hem leefde in de geest van God (liefdevol en rechtvaardig dus volgens het geweten leefde). Halleluja inderdaad; God is Liefde.

André Roosma (auteur)

Dank voor je reactie, Robert. Ik denk dat in onze cultuur de meesten van ons niet zo gecharmeerd zijn van dierenoffers.
Maar ging - of gaat - het er bij de offerdienst om of wij ervan gecharmeerd zijn, of God? En zoals ik schreef, er waren meer offers dan alleen offers voor zonden, en de offerdienst had meerdere functies... Daarmee blijven de vragen zo ik die stelde - bijv. rond die andere offers - dus hangen, ook als we weten dat Jezus het volmaakte offer voor onze zonden heeft gebracht...
Ik zeg niet dat ik alle antwoorden op die vragen heb.
Zoals je aangeeft: God is liefde, en laten we de antwoorden dus maar bij Hem zoeken...
Met vriendelijke groet!

home

,  nieuws index

,  artikelen index