Kerst - feest om groots te vieren !
André H. Roosma
21 december 2016
De laatste jaren hoor ik regelmatig van Messiaanse christenen die
voorstellen om het Kerstfeest niet meer te vieren. Die visie is erop
gebaseerd dat het vieren van Kerst pas in de derde eeuw ingesteld is, door
een concilie dat erop gericht leek om veel heidense gebruiken uit die tijd
een nieuwe, ‘christelijke’ invulling te geven, om zo het
christendom aantrekkelijker te maken voor de grote massa’s, en niet
omdat God het in de Bijbel aangegeven heeft. De heidense wereld in het
Romeinse rijk vierde eind december een midwinterfeest met veel afgoderij,
maar dit feest geheel weglaten zou het christendom minder aantrekkelijk
gemaakt hebben. Jeshu‘ah is in
werkelijkheid niet in de winter geboren, want dan liggen de herders rond
Bethlehem niet met hun kudden in het veld. Waarschijnlijk heeft Zijn
geboorte plaats gehad in de tijd van de najaarsfeesten. De basis van het
op 25 en 26 december gevierde Kerstfeest is dus een heidens feest, zo
zegt men dan. Veel van de gebruiken die we heden ten dage nog zien
– zoals de kerstboom, ballen, veel gebruik van kaarsen en andere
lichtjes – zijn herleidbaar tot oude heidense rituelen rond het
midwinterfeest.
Inderdaad bevat de Bijbel geen aanwijzing: je moet de geboorte van
Jeshu‘ah vieren. Ikzelf heb niet zoveel
met de sfeer die de commercie om dit feest heen hangt. Die is mij te onecht,
te veel glitter, te weinig van God en te weinig echte verbondenheid. Ik
heb ook niets met kerstbomen, -ballen, -kaarsen, etc., en meer met echte, ruwe
herders dan met herdertjes. En vooral meer met een mens geworden Koning
dan met een lief kindeke. Maar is er daarom geen reden om het
Kerstfeest te vieren?
Onlangs sprak een oudste in de kerk waar ik was1 naar aanleiding van Lukas
2:22-35 en Jesaja 40 en 49 over Simeon en een belangrijke reden waarom
Jezus/Jeshu‘ah naar deze wereld kwam.
Simeon, staat er geschreven, verwachtte de vertroosting2 van
Israël. Dat sprak me aan, want uit m’n eigen leven én uit
m’n pastorale praktijk weet ik dat er veel mensen – vooral ook
mannen – zijn die in hun leven dingen hebben meegemaakt waarvoor ze
troost nodig hebben. Maar al te vaak overschreeuwen ze die gevoelens
echter, of zoeken ze namaak-troost uit een fles of aan de boezem van een
vreemde vrouw (vrouwen zoeken die namaak-troost relatief
vaker in de koekjestrommel, of in het diepvriesvak).
Simeon hoopte niet slechts op troost, hij verwachtte dat God Zich
over Israël zou bekommeren, naar hen om zou zien en een keer brengen in hun
lot, overeenkomstig de profetieën uit Jesaja 40, die als volgt beginnen:
Troost, troost Mijn volk, zegt uw God.
Spreekt tot het hart van Jeruzalem, roept het toe, dat zijn lijdenstijd
volbracht is, dat zijn ongerechtigheid geboet is, dat het uit de hand van
JaHUaH dubbel ontvangen heeft voor al zijn zonden. Hoor, iemand
roept: bereidt in de woestijn de weg van JaHUaH, effent in de
wildernis een baan voor onze God. Elk dal worde verhoogd en elke berg en
heuvel geslecht, en het oneffene worde tot een vlakte en de rotsbodem tot
een vallei. En de heerlijkheid van JaHUaH zal zich openbaren, en al
het levende tezamen zal dit zien, want de mond van JaHUaH heeft
het gesproken.
En in Jezus Christus / Jeshu‘ah ha
Mashiach daalde God JaHUaH3 inderdaad naar deze donkere wereld af, om
Israël échte troost te bieden. En niet alleen aan Israël, maar aan alle
mensen op deze wereld – dus ook aan u en mij!
Hij zei niet: Probeer maar op te klimmen tot Mij – Hij wist
dat we dat niet kunnen. Gods Zoon verliet de plek van alle luister en
heerlijkheid die Hij bij de Vader had (Fil.2:5-11;
Spr.8:30) om het lijden en de gebrokenheid in deze wereld Zelf te
ondergaan (Hebr.2:7-18; denk er ook aan hoe Zijn aardse
ouders met Hem als baby al als asielzoekers naar Egypte moesten
vluchten). Door het lijden heen leerde Hij de Vader gehoorzaam zijn,
zelfs tot de meest gruwelijke dood. En Hij kwam om die dood en gebrokenheid
te overwinnen, en ons zó te bevrijden van de angst ervoor die ons in
allerlei verslavingen gevangen hield (Hebr.2:15).
In Hem hebben we de verzoening met onze hemelse God en Vader, aanneming tot
Zijn kinderen en in Zijn gezin, en een uitzicht op een heerlijke toekomst
met Hem, los van alle gebrokenheid, angst en dood! Hij gaf wérkelijk inhoud
aan de titel Immanuel – God met ons!4
Jaren geleden mocht ik het al eens zó uitbeelden, geïnspireerd door het
Kerst-Evangelie volgens Johannes 1 en Filippenzen 2:
Dit alles maakt dat Kerst voor mij vooral het Feest is van de Koning Die
gewoon mens werd, van de Zoon van God Die tegelijk offerlam én Hogepriester
werd, van God de Almachtige Die kwam om ons te verlossen en op te nemen in
Zijn gezin.
Dat gegeven vind ik zó gigantisch, ongelooflijk mooi... alle woorden
schieten te kort. Het is dus zeker wel een paar dagen feestvieren waard,
vind ik!
En mocht iemand een groot deel van de christenheid weten te overtuigen om
dit feest in september te vieren in plaats van eind december, dan zal
ik dat initiatief van harte steunen en daar heel graag aan meedoen! Tot het
zover is, en nu de Nederlandse overheid en de meeste werkgevers hun
werknemers er zelfs nog vrij voor geven op 25 en 26 december, doe ik met
veel plezier mee aan de viering op deze data. Wél om samen bovengenoemde
bijzonder rijke inhoud te gedenken (wat mij betreft
liever zonder boom of andere afleiding...).
Ik wens u van harte de rijke zegen van
JaHUaH over dit Kerstfeest en in het nieuwe jaar!
Hallelu JaH ! – Zijn
heerlijke Naam zij geprezen!
Noten
| 1 |
Dat was Christiaan Boom in de EvangelieGemeente
Soest (Julianakerk), 11 dec. 2016. |
| 2 |
Het gebruikte Griekse woord paraklesis is ook te
vertalen als aan- of bemoediging, verfrissing. Het lijkt op wat een coach
doet in de sport. Al in het Rabbijnse denken was het verbonden met de
verlossing die de Messias zou komen brengen. Een verwante titel, vertaald als
Trooster wordt voor de Heilige Geest gebruikt - sinds Hemelvaart en
Pinksteren Jezus’ Tegenwoordigheid in en bij ons. |
| 3 |
De glorierijke Naam van God, en ook andere namen, geef
ik hier zo goed mogelijk weer vanuit het oudste Hebreeuwse origineel.
Voor meer achtergrond informatie over de glorierijke Naam van God,
JaHUaH, zie:
André H. Roosma, ‘De wonderbare en
liefelijke Naam van de God Die er was, Die er is, en Die er zijn zal’  , uitgebreide Accede!/Hallelu-JaH! studie (ca. 90 p.), juli 2009.
Zie ook de overige artikelen onder de kop ‘Artikelen over de glorierijke Naam van God: יהוה’, op de
artikelen-pagina. |
| 4 |
Voor meer over deze veelbelovende Titel en hoe we hier
meer over kunnen leren, en ervaren dat God werkelijk mét ons is, zie de website
over de Immanuel levensstijl. |
Dit jaar valt Kerst samen met het Joodse Chanukkah feest, dat nu van 24-31 dec. wordt
gevierd. De basis van dat feest is dat in ca. 165 vóór Christus de Joden in
opstand waren gekomen tegen hun overheersers en onder leiding van Judah de
Maccabeeër de ontheiligde tempel opnieuw aan God toewijdden. Men ontdekte
dat vrijwel alle gewijde olie voor het licht op de grote Menorah, teken van
Gods aanwezigheid in de tempel, ontheiligd was; er was slechts één kruikje
over, genoeg voor één dag. Hierop brandde de Menorah echter de volle acht
dagen van het her-inwijdings-feest. Veel Messiaanse gelovigen vieren dat
feest wél. Ik zie deze demonstratie van Gods terugkeer naar de tempel als
een heenwijzing naar het neerdalen van God JaHUaH belichaamd in
Christus Jezus naar heel deze wereld, en zie het vieren van een combinatie
van deze twee feesten dus als een zeer gepaste mogelijkheid. En als we het
wonder van wat olie-vermenigvuldiging een kleine 2200 jaar later nog vieren,
is het zeker de mnoeite waard om de komst van De Messias jaarlijks groots te
vieren! Hij bracht niet slechts de olie voor wat licht, Hij was en is het Licht - voor heel de wereld (Joh.1:8)!
Hallelu JaH !
Dat 25 december niet een heidense, maar juist een
joods-christelijke oorsprong heeft, blijkt ook uit dit artikel: Hoe komt de kerk aan 25 december?
van Alfred Muller (correspondent in Jeruzalem voor
het RD en andere christelijke media; op zijn eigen website), met
mooie inbreng van Claire Pfann (nieuwtestamenticus en kenner van de
geschiedenis van de Vroege Kerk; zie ook New Light on an Old, Old
Story van haar).
Zie ook The Messiah’s Perfect Timing en Christmas: Pagan or Kosher? op dfe site
van One for Israel en de gebalanceerde visie van Hebrew 4 Christians erover: Christmas Day - Was Jesus really born
on December 25th? van John J. Parsons.
|
/
