Echt léven

Draait het christenleven om kiezen tussen goed en kwaad? ¹

André H. Roosma
22 dec. 2014

Veel christenen lijken te leven vanuit het principe dat het leven bestaat uit kiezen: kiezen vóór het goede, en tégen het slechte, tegen de zonde.
Het gaat er dan om, bij elke keuze te weten wat het juiste is. Er wordt gestudeerd en zorgvuldig afgewogen om uit te maken wat ‘goed’ en wat ‘fout’ is. De Bijbel wordt gelezen als was hij een wetboek: dit is goed, en dat is fout. En wat goed en wat fout is, wordt natuurlijk nauwkeurig vastgelegd. We moeten per slot van rekening goed weten waar we aan toe zijn.
En wie niet ‘goed’ kiest, ligt er uit. Harten bekoelen. De een zegt: „dit is het juiste”, en de ander: „nee, dát is het juiste!” Echtparen twisten erover. Vriendschappen lopen erop stuk. God en de relatie met Hem en elkaar staan niet meer in het middelpunt maar alleen wie er gelijk heeft. Mensen die zichzelf belangrijk vinden, eisen dat anderen hèn volgen in hun opvattingen op wat ‘goed’ en ‘niet goed’ is. Steeds meer zaken – dus ook bij-zaken – worden erin betrokken. Hele kerkscheuringen zijn hieruit voortgekomen. Het rabbijnse jodendom is hiermee totaal de mist in gegaan (613 geboden of wetten, elk weer in tientallen sub-wetjes nader uitgelegd; en Jezus niet eens herkennen...). Is dát het dan? Was dát wat God bedoelde...??

Laten we eens in de Bijbel kijken, wat God bedoelde. Laten we beginnen in het begin. In Genesis 1 lezen we over de schepping, in Genesis 2 over de eerste twee mensen: ’Adam en Eva (Hebr.: Chuah). Alles was goed. Ze wandelden in de hof van ‘Eden, het paradijs, in grote harmonie met God Zelf.
Daar in die heerlijke tuin had God voorzien in hun voeding middels vruchtdragende bomen. Er was onder andere de Boom des Lévens en de Boom van Kennis van Goed en Kwaad. Daarmee had God hen een belangrijke keuze-mogelijkheid gegeven. De Boom des Lévens getuigde van het volle Léven dat God voor hen bedoeld had. De Boom van Kennis van Goed en Kwaad werd hen door de tegenstander voorgehouden als bron van (eigen) wijsheid en onafhankelijkheid ten opzichte van God (Die, volgens die tegenstander, niet te vertrouwen was...). Ondanks dat ze Hem kenden, luisterden ze niet naar God maar naar die akelige tegenstander, die verdeeldheid-zaaier, die afbreker. Ze wilden zelf kunnen kiezen. Zelf kennis hebben van wat goed is en wat slecht is. Zelf als God zijn en zelf hun leven invullen.
En precies dát was wat ze daarmee verloren: het Léven...

Vaak hoorde ik als pastoraal werker van mensen dat ze leegliepen of alle energie verloren door dit soort gedrag van belangrijke anderen in hun omgeving (echtgenoot/echtgenote, manager, buren, (schoon)familie, kerkelijke leiders, ...). Het eten van de Boom van Kennis van Goed en Kwaad, het volgen van dát levensprincipe gééft niet alleen totaal geen Léven, het zuigt bovendien alle leven uit je weg en het zaait dus on-leven; dood!

God kiest tóch voor het Léven

Toch gaf God het niet op. God zocht de mens weer op. Keer op keer kwam Hij ons met Zijn genade en tedere liefde weer tegemoet. Zoals Zijn heerlijke Naam JaHUaH al aangeeft, zoekt Hij de relatie, het onderlinge vertrouwen, het Léven. ² En bij dat Hij dat doet, maakt Hij Zich heel kwetsbaar. Jezus/Jeshu‘a kwam in onze nacht, in ons on-leven, om dat on-leven, die dood in Zijn eigen lichaam aan het kruis te laten nagelen en op te staan in een Nieuw Léven, en dát met ons te delen.

Hij overwon het kwaad. Het is niet meer een kiezen tussen twee gelijkwaardige dingen. God wil dat ook wij kiezen voor het Léven. In feite hebben we daardoor weliswaar opnieuw die keus tussen die Boom des Lévens en die Boom van Kennis van Goed en Kwaad. De keus tussen Léven in afhankelijkheid van God enerzijds, en anderzijds zelf uitmaken wat goed en wat fout is. Paulus hanteert daarvoor ook wel de termen: Léven uit de Geest van God en: leven naar de wet of naar de letter. Die keus ligt besloten in het feit dat God ons niet maakt tot marionetten.
Waar de keus voor de kennis van goed en kwaad toe leidt, heb ik hierboven al kort geschetst: verkilling en dood. Laten we eens nader kijken naar wat die andere optie van het Léven dan wel inhoudt.

Dat Léven is ten eerste iets wat je in genade uit Gods hand ontvangt. Alles is in de dood en opstanding van Jeshu‘a voorbereid, dat we kunnen Léven in harmonie met God en elkaar. En dat stemt dus tot grote waardering en dankbaarheid naar God toe.³
Dat stempelt en bepaalt al gelijk de hele sfeer. Het is geen eigen verdienste. Ik heb het niet omdat ik zo goed was. Ik heb het uit Gods liefde, die onuitputtelijk is. In het doorgeven ervan hoef ik dus ook niet zuinig of karig te zijn.

Dit betekent veel voor onze relatie en omgang met God. Het betekent, dat ik nieuwsgierig en gretig word om nog meer van Hem te ontvangen. Het betekent dat ik dagelijks vooral goed en uitgebreid wil leren ontvangen van en luisteren naar Hem, omdat ik niets van Zijn mooie en liefdevolle aanwijzingen, en van Zijn mooie invloed in mijn leven wil missen. Ik moet denken aan die bekende belijdenis van Petrus tegenover Jezus: „U hebt woorden van eeuwig Léven!” Daarom wilde hij graag dicht bij Jezus blijven! Het betekent ook dat ik kan wachten en loslaten; alles is immers in Zijn hand?! Ik hoef niet gelijk te krijgen of iets ‘precies juist’ te zien. De wereld is in Gods hand, dus hoeft niet maakbaar te zijn voor ons, kleine mensen.

Dit betekent ook veel voor onze relatie en omgang met elkaar. In alle relaties gezien is het een Léven waar we als mensen aan elkaar gegéven zijn. Persoonlijke verschillen laten dus iets zien van Gods veelkleurigheid, en worden dus gewaardeerd. Het gaat niet om welke visie ‘juist’ is en welke ‘onjuist’. Het gaat erom hoe we elkaar kunnen zegenen in dit Léven! Concreet: in dit Léven kijk ik hoe ik de ander kan zegenen met datgene wat God mij in het bijzonder gegeven heeft. En andersom wil ik wat God mij in de ander geeft, allereerst zien als een verrijking. Wat God geeft, sluit je dus niet uit en verneder je niet en maak je ook zeker niet belachelijk. Je kijkt hoe je jezelf én de ander kunt stimuleren nog meer van dat mooie Léven van God te ontvangen!

Dat geeft aan iedereen waardigheid en energie! Dat laat iedereen op zijn of haar plaats komen, zoals God het bedoelt.

Hallelu JaH !

Noten

1	Over ditzelfde thema schreven Watchman Nee en Witness Lee ook in hun boek: De basiselementen van het christelijk leven, Deel 3, Living Stream Ministry, Anaheim CA, 2006; ISBN 0 7363 3176 X (vertaling van: Basic Elements of the Christian Life, vol. 3; Living Stream Ministry, 2003). Te bestellen en te downloaden via de website van Rhema Literature Distributors.
2	De glorierijke Naam van God staat voor Zijn wil om aanwezig te zijn bij de zijnen, en voor het feit dat Hij leven geeft. Deze heerlijke Naam geef ik hier zo goed mogelijk weer vanuit het oudste Hebreeuwse origineel. Voor meer achtergrond informatie zie: ‘De wonderbare en liefelijke Naam van de God Die er was, Die er is, en Die er zijn zal’ , uitgebreide Accede!/Hallelu-JaH! studie (ca. 90 p.), juli 2009. ‘„IK BEN met u!” – Leven vanuit de belofte van Gods heerlijke Naam’ , Accede! / Immanuel levensstijl web-artikel, nov. 2010. ‘Leven, veiligheid en verbondenheid in blijde aanbidding, uit de hand van God’ , Hallelu-JaH! webartikel, januari 2011. Meer op de artikelen-pagina.
3	Vergelijk wat Abraham Kuyper, de bekende Nederlandse christen-politicus (oprichter van de ARP en de VU) meer dan een eeuw geleden zei in zijn 2e Stone-lezing over Calvinisme en Religie: „En oorspronkelijk, naar zijn aard, is de religie uitsluitend expressie van bewondering en aanbidding, die verheft en samenbindt, niet van een gevoel van afhankelijkheid dat scheidt en terneerdrukt.” (Bron: Abraham Kuyper, Lectures on Calvinism , WM.B. Eerdmans, Grand Rapids MI, USA, 1898/ 1931; mijn vertaling.)